Twintig jaar geleden begon de elektrische wapenwedloop met eerder exotische modellen, auto’s zoals de Tesla Roadster of de recentere Jaguar I-Pace. Gelukkig krijgt de wereld tegenwoordig ook gewoon normale modellen op batterijen, en het onderwerp van vandaag is er zo een: de Mercedes EQB 250 Luxury Line.

Als je hier regelmatig komt, dan zal de EQB je zowel bekend klinken als bekend voorkomen. Je oren herkennen hem misschien dankzij zijn kleinere broer, de EQA die we vorig jaar testten. En je ogen zullen zich die Mercedes-AMG GLB 35 herinneren die Kenny vorig jaar reed. Toch is de wagen waar we het vandaag over hebben zowel nauw verwant aan die twee als helemaal niet. Eerst even het misverstand uit de weg ruimen dat dit een GLB zou zijn die herwerkt is tot EQB. Ze delen hun looks en heel wat onderdelen, maar de EQB is gebouwd met een volledig elektrische aanpak in het achterhoofd, met zoveel focus op efficiëntie dat hij zelfs een andere architectuur heeft dan de GLB. Uiterlijk kan bedriegen, zo blijkt.

En nu we toch bezig zijn over zeggen, laten we meteen duiken in waarom de EQB geen EQA is. Het komt neer op één simpel iets: grootte speelt wel degelijk een rol. Het verschil van één letter in het alfabet vertaalt zich hier in twintig centimeter extra lengte voor de EQB tegenover de EQA. Die extra centimeters kunnen, en doen dat ook, zorgen dat meer gezinsleden mee kunnen onderweg. Ongekend in de EV-markt onder de honderdduizend euro: de EQB kan optioneel uitgerust worden met een derde zitrij. Een optie die je hier in België iets meer dan duizend euro kost.

Vertrouwd gevoel

Het zijn niet alleen de looks die van de Mercedes-EQ EQB een herkenbare Benz maken. Nee, de hele ervaring ligt in lijn met wat de ster standaard aanbiedt. De afwerking binnen en buiten staat op een hoog niveau. Wat de EQB wel onderscheidt, is zijn hoekige vormgeving. Dat blokkerige design lijkt op geen enkele andere Mercedes. Misschien zou een ongelukkig gekrompen GLS er nog het dichtst bij komen.

Terug naar dat vertrouwde gevoel. Dat merk je ook aan de gebruiksvriendelijkheid van deze gezinsgerichte EV. Alles voelt intuïtief aan vanaf het moment dat je instapt. Op sommige vlakken werkt die vertrouwdheid zelfs een beetje tegen het merk. Het dashboard voelt aan als een bijna directe copy-paste van wat de volledige A-klasse lijn draagt. Niet echt een ramp, maar door die herkenbaarheid mist het interieur van de EQB wel een eigen karakter. En dat staat dan weer in contrast met de eerder vermelde unieke uitstraling van de buitenkant.

Kubussysteem

Is het een kubus? Is het een doos? Ja, het uiterlijk zorgt al eens voor een grapje. Maar laat ons duidelijk zijn: ik ben eigenlijk fan van hoe de EQB eruitziet. Beau, ondanks dat hun namen twee letters delen (EQBeau?), is géén fan van het design. Te saai, zegt hij. Waarom ik dat vermeld? Omdat ik een brug moest slaan van een stukje mening naar een stukje tekst. En wat is er beter dan een quote van Beau misbruiken?

Maar het volgende stuk is een beetje saai, vol feiten zelfs, dus als je dat minder boeiend vindt aan auto’s, sla je het beter over. Eerst en vooral: de afmetingen van de EQB. In de lengte net onder de 4,7 meter, in de breedte iets meer dan 2 meter en de hoogte zit net onder 1,7 meter. Tweede feitelijke punt? Gewicht. De EQB 250 weegt net iets meer dan 2,1 ton. En ja, dat is relatief licht voor een elektrische auto van dit formaat. De draaicirkel dan. Jammer genoeg heeft de wagen geen achterwielbesturing en zit je dus aan bijna 12 meter. Niet slecht, maar ook niet beter dan gemiddeld.

66,5 en een degelijke rit

Heb je het vorige deel overgeslagen na mijn waarschuwing? Dan moet ik bekennen dat ik gelogen heb. Een auto beoordelen zonder feiten is moeilijk. Niet onmogelijk, maar toch. Wat wél onmogelijk lijkt, is hoe ver de EQB 250 geraakt op zijn 66,5 kWh batterij, het bruikbare deel wel te verstaan. Zelfs met slecht weer en maar 12 graden buiten lag het gemiddelde verbruik op een heel mooie 15 kWh per 100 kilometer. Een elektrische auto die zijn opgegeven WLTP-range van 466 kilometer zonder moeite haalt, dat is voor mij een primeur.

Maar hoe krijgt de EQB 250 dat voor elkaar met de aerodynamica van een blok? De grote truc zit hem in het feit dat hij geen overdreven vermogen heeft. Met één elektromotor op de vooras biedt deze versie 190 pk en 385 Nm. Van nul naar honderd gaat in een weinig spannende 8,9 seconden, maar dat bespaart je wél veel rijbereik. En dan is er nog de Sport modus van Dynamic Select, die nog minder uitnodigend aanvoelt. Mercedes-EQ duwt je subtiel in de richting van brave, efficiënte rijder en beloont je, op voorwaarde dat je meewerkt, met een indrukwekkend rijbereik.

En ondanks dat de EQB wat minder sportief oogt dan zijn kleinere broer, de EQA, rijdt hij wel verfijnder. Vooral dankzij de langere wielbasis, waardoor de auto bij een versnelling niet zo achterover duikt zoals de EQA soms doet. Buiten dat volgt de EQB mooi het typische Mercedes-gevoel in dit segment: voorspelbaar, eerder neutraal dan uitgesproken iets anders. De remkracht is meer dan voldoende en ook met maar één motor blijft one pedal driving perfect mogelijk.

Efficiëntie is koning

Mercedes-EQ zal geen moeite hebben om het prijskaartje van de EQB 250 te verantwoorden. Welk prijskaartje? Ah ja, dat had ik nog niet vermeld. De wagen kost 62.073 euro in België. In combinatie met de optie voor een derde zitrij, het feit dat het een echte Benz is en de absurde realistische range, is het duidelijk dat Mercedes hier een recept voor succes heeft.

Maar als ik toch even mag klagen en dat mag, dan is er één ding dat het helemaal zou afmaken: geen 100 kW snelladen maar 200 kW. Dat zou perfect zijn voor de EQB.