Het is bijna 10 jaar geleden dat Toyota het doek wegtrok van de eerste generatie C-HR. Sommige mensen waren meteen fan van de gedurfde look van de destijds nogal saai ogende Toyota en anderen vonden er niets aan. Smaken verschillen nu eenmaal. Kan de tweede generatie net zo trendsettend zijn?

Of dat proberen te zijn. De eerste generatie C-HR was destijds echt iets anders voor Toyota. Het kwam met een nieuwe designtaal, nieuwe technologie en een nieuwe manier van denken binnen het merk. De tweede generatie probeert hetzelfde te doen en verbetert een aantal “fouten” van de eerste generatie.

Om te beginnen heb je drie motoropties: de 1.8 liter VVT i Hybrid (de versie die wij testen), de 2.0 liter VVT i Hybrid en de 2.0 liter VVT i plug in Hybrid. Onze 1.8 liter levert 140 pk en 142 Nm (+185 Nm van de elektromotor) aan koppel, de 2.0 liter heeft 197 pk en de 2.0 liter plug in kan genieten van 223 pk. Voor alle motoropties geldt dat het vermogen naar de voorwielen gaat, behalve bij de AWD optie op de 2.0 liter hybrid. Dat gebeurt via een eCVT versnellingsbak, het blijft natuurlijk een Toyota. Die eCVT werkt overigens perfect samen met het hybridesysteem, wat resulteert in een heel volwassen rijgevoel. De snelste C-HR sprint in iets meer dan 7 seconden naar 100 km per uur, terwijl de traagste bijna 10 seconden nodig heeft en een topsnelheid haalt van 170 of 180 km per uur. Dat zijn geen cijfers waar je warm van wordt, maar we vermoeden dat mensen die een C H R kopen totaal niet geven om die cijfers. Een cijfer dat wél interessant is, is het verbruik. Wij reden gemiddeld 5,2 liter per 100 kilometer dankzij de mogelijkheid om korte stukken elektrisch te rijden.

Ja, de C-HR voelt volwassener aan, maar de auto voelt nog steeds jong en levendig in de bochten. Een behoorlijk directe stuurreactie en het TNGA platform spelen daarin zeker een rol. Dit maakt het rijgedrag in de bochten leuk en stevig, maar nooit te hard.

Family face

Als je het nog niet hebt opgemerkt bij de nieuwe Prius en bZ4X, Toyota gebruikt een nieuwe, typische designtaal. Je zou het een “hammerhead shark nose” kunnen noemen. Ik moet zeggen dat dit de nieuwe Toyota er agressiever doet uitzien en meer mee laat evolueren met de tijd. Kijk maar naar de LED dagrijlichten die doorlopen in de zwarte lijnen van de bumper en het feit dat je geen “C-HR” typeplaatje meer op de achterkant vindt, maar een verlichte aanduiding tussen de achterlichten. Dat noemen we high tech designelementen.

Dit alles resulteert in een auto die coherenter oogt en scherper lijkt. Beklemtoond door de verzonken deurgrepen, die behoorlijk luid dichtklappen, en de duo tone kleurstelling. Daarnaast is de auto 3 cm korter dan de eerste generatie (minder overhang), maar ook 3,5 cm breder, waardoor hij wat robuuster oogt.

Geen ruimtewonder

Omdat de afmetingen niet drastisch veranderen, blijft de C-HR nog steeds vrij krap en dat gevoel wordt alleen maar groter wanneer je naar de achterbank gaat. Ook de 388 liter kofferruimte is niet bepaald levensveranderend. Maar achter het stuur hangt er een vleugje Lexus in de lucht. De versnellingspook lijkt bijna één op één op die van de LC en de stoelen zijn zacht en ondersteunend. Het 12,3 inch infotainmentsysteem vloeit mooi over in het dashboard en het interieur wordt afgewerkt met LED strips die elk uur van kleur veranderen.

Upmarket

Je voelt het tijdens het rijden, je ziet het aan hoe hij eruitziet, maar ook aan de prijs. De Toyota C HR wordt duidelijk hoger gepositioneerd. Deze Toyota wil exclusiever en meer premium zijn, en Toyota wil dat premium prijskaartje ook echt verdienen. De Toyota C HR kost je minstens 37.760 euro (BE) en met wat opties zit je al snel ruim boven de 40.000 euro. Het is moeilijk om dat volledig te begrijpen of te verdedigen.